More Machu Pictures and another Sekseswitch

Het is al weer een tijdje geleden maar desalniettemin kunnen we julie toch gewoon weer mededelen dat alles supergoed gaat bij Inti Huahuacuna, er weer veel nieuwe mensen in de picture zijn gekomen, en het weer nog steeds lekker is! Kortom, alles loopt hier van een leien dakje!

Katrina (het meisje uit de States die illegaal Bolivia binnen was gesmokkeld) is vorige week vroegtijdig naar huis vertrokken omdat haar vriend een week voordat ze vertrok een aanzoek had gedaan en zodoende moet ze nog van alles regelen voor haar bruiloft. Maar bij een afscheid hoort natuurlijk een feest. Dus nou hadden wij nog wel een leuk idee voor een afscheidsfeestje. De verkleedkleren zijn weer uit de kast getrokken en er werd weer een heuse Sekseswitch gelanceerd in ¨The Lovepalace¨ (het appartement van ninni en Linda heeft door de jaren heen deze naam toegewezen gekregen). Iedereen had wederom erg z´n best gedaan. Zelfs Georg en Karen (2 Duitsers van in de 60) zaten compleet in hun rol! We love themafeesten!

De vrijdag die daarop volgde is Ellen in alle vroegte samen met Linda de strijd aangegaan met de Inca Jungle-trail. Hieronder volgen de waargebeurde verhalen rondom deze barre tocht; door onze verslaggeefster E. van Kleef:

16 januari was het dan eindelijk ook zo ver voor Ellen en Linda, de IncaJungleTrail. Aangezien dit precies dezelfde tocht was als Joep, Ninni en Lola hebben gedaan valt er niet heel veel nieuws te vertellen. Ook wij hebben fruit, heel veel fruit, veel groen, watervallen, heel veel muggenspray, hotsprings, heel heel veel trappen en ontzettend veel stenen gezien. Maandagochtend om half 5 begonnen we aan onze klim naar de MachuPichu. Aangekomen op de MachuPichu eerst even een paar minuten stil gestaan, zo indrukwekkend! Daarna zijn we meteen in de rij gaan staan voor de WaynaPichu. Dit is de berg die achter de MachuPichu ligt. Er mogen per dag maar 400 mensen naar boven. Gelukkig hadden wij met heel de groep wel een plekje weten te bemachtigen. Eerst hadden we de rondleiding door de MachuPichu met onze gids. We hadden echt een erg goede en leuke gids. Hij vertelde heel veel over de rituelen van de Inca´s, erg interessant. Zo hebben we zelf ook nog een ritueel met cocabladeren gehad, erg leuk!
Rond 11 uur zijn we de WaynaPichu gaan beklimmen. Dit waren weer ontzettend veel trappen! Boven aangekomen was het wel zeker de moeite waard, echt prachtig! Je had een geweldig uitzicht op de MachuPichu vanuit daar. Kijkend naar dit geweldig uitzicht hebben we daar onze lunch genuttigd. Rond 1 uur waren we weer beneden. We hebben toen nog even gekletst met de hele groep en daarna terug naar Aguas Caliente. Daar nog wat gedronken met de ouders van Linda en toen om 6 uur weer terug richting Cusco. Aangekomen in Cusco voelt ´t echt alsof je weer thuis bent. We zijn die avond nog met heel de groep op stap geweest. Was echt supergezellig!
Kortom, het waren echt 4 geweldige dagen!

Tijdens de absentie van Ellen in Cusco is Joep na het echte afscheid van Katrina samen met Ninni Quad gaan rijden. Eerst had Joep al zijn overtuiginskracht in de strijd moeten gooien om Ninni over te halen om mee te gaan aangezien er 2 maanden geleden een meisje in een soort ravijn was gereden en hierna de kerst in het ziekenhuis door had gebracht. En ook de herrinnering aan een geweldige quad-toertocht in Mallorca die voor Jeroen Janssen iets minder geweldig af was gelopen hielpen niet echt om haar zover te krijgen. Maar uiteindelijk zijn we gelukkig toch gegaan en het was bij uitstek de gaafste quad-tocht die ik ooit heb gemaakt! We hadden met z´n 2e een privé-gids die ons door de onherbergzame wegen in de bergen rond Cusco leidde. Eerst hadden we nog lekker weer maar na een uur begon het te regenen als een gek. YES!! Aangezien mijn quad voor geen spatborden had was ik al gauw van boven tot onder bedekt met een bruine substantie genaamd slijk. Steile modderstromen trotseren en grote plassen van wel een halve meter diep bestormen. Heerlijk! Na dit avontuurtje heb ik een douche met al mijn kleren aan genomen. Lekker praktisch.

Ellen is deze week begonnen haar ¨plan de trabajo¨ (werkplan). Ze gaat 3 ochtenden in de week samen met de kinderen een toneelstuk van Blancanieves (Sneeuwwitje) oefenen. De kinderen vinden het allemaal geweldig! Alle meisjes willen natuurlijk allemaal Blancanieves zijn! En aangezien er niet genoeg karakters zijn heeft ze maar een paar pratende bomen aan het stuk toegevoegd zodat iedereen wat kan zeggen. Joep begint volgende week met zijn plan de trabajo. Hij gaat proberen om een carnavalswagentje te maken. Tsja, zoiets zit nou eenmaal in je bloed!

Verder hebben we weer wat leuke nieuwe mensen leren kennen. Juan, een jongen uit Lima die met zijn bandje rondtrekt. Hij moet regelmatig optreden in de San Blues, een klein doch gezellig tentje. Na een paar keer in Juan´s kamer in restaurant ¨El Arbol¨ te hebben gejammed heeft Ninni zaterdag haar zangkunsten in de San Blues laten gelden. En ook onze nieuwe huisgenoot Adam uit Seattle heeft de drums al beklommen onder begeleiding van Max. (een andere vriend uit Rhode Island). Joep vond dat hij bij al deze muzikale lieden niet achter kon blijven en dus heeft hij een mondharmonica aangeschaft waar hij (tot ongenoegen van anderen) de hele dag op zit te toeteren. Alhoewel de kinderen van Inti Huahuacuna het helemaal geweldig vinden! Ze hebben al menige dans onder begeleiding van harmonica uitgevoerd.

Afgelopen weekend hebben we met 5 man (Linda,Ninni,Max,Ellen en Joep) de beruchte rivier Urubamba getrotseerd. Dit onheilspellende bergstroompje is in het regenseizoen de ideale plek om te raften. De Urubamba ontspringt bij een grote gletsjer en is dus op een temperatuur die je eigenlijk alleen je welverdiende biertje op zaterdagavond toewenst. Maar gelukkig hadden we stralend weer dus dat scheelde ontzettend. Toen we op het einde van onze tocht waren hebben we op verzoek van de gids onze boot nog een keer op z´n kant gelegd! Na dit koude bad konden we gelukkig gebruik maken van een lekker sauna en warme douches! Heerlijk! Maar tijdens dit met zweet bedrenkte verblijf in deze sauna, in Peru, anderhalf uur buiten Cusco komen we er opeens achter dat de 2 meisjes waar we mee aan het praten waren uit Heeswijk-Dinther OF ALL PLACES komen. En iets verder in het gesprek blijkt ook nog is dat 1 van hen de zus van Lotte de Visser; een meisje dat bij ons op school heeft gezeten is. Wat is de wereld toch verdomd klein!

Wij blijven hier nog lekker 4 weken jammen en mensen lastig vallen met mondharmonica´s. Jullie zien onze verhalen wel weer verschijnen!

Het begint overbodig te worden maar de foto´s staan wederom op

http://picasaweb.google.nl/joepes

Een muzikale groet

Joep y Ellen