Nog een busongeluk en de Colca-Canyon

De laatse dagen in Cusco hebben we geprobeerd zoveel mogelijk te genieten. En dat is aardig goed gelukt! Joep is dinsdagochtend samen met 2 Amerikanen: Logan en Alex (Alex is trouwens half Nederlands dus dat is altijd gezellig!) nog een keer quad wezen rijden. Deze keer met alleen mannen ging het er een stuk ruiger aan toe. Door de modder, plassen en hobbels om tenslotte te eindigen bij een klein meertje waar zich een heuse springbult bevondt. Uiteraard werd hier dankbaar gebruik van gemaakt en er werden halsbrekende toeren uitgehaald!

De laatste avond in Cusco moest er natuurlijk nog even flink gestapt worden! Na samen met Bob, Max en Adam in de Indigo wat gegeten te hebben zijn we de Irish pub ingedoken waar we samen met ¨Eddy the sniper¨ (een gezellige ex-sniper uit het Britse leger) een paar flinke pullen achterover hebben geslagen om de avond vervolgens in de oude vertrouwde discotheek Roots af te sluiten. Het was een waardig einde. We hebben een mooie tijd gehad in Cusco!

Ook onze gekrulde vriendin Esther was weer terug van de Inca-Jungle Trail. Aangezien we hier al 2 keer over hebben geschreven laten we het nu maar achterwege. Het enigste opmerkelijke feit is dat ze het hoogtepunt van de trip: Machu Pichu, 1 van de 7 wereldwonderen niet heeft gezien. Ja ze is 3 dagen onderweg geweest om er te komen, ze heeft ´s ochtends om 4 uur, 2 uur lang de zware inca-trappen getrotseerd. Maar bij de ingang aangekomen had ze geen zin meer! Nee onzin... Ze wilde graag gaan maar hoogstwaarschijnlijk door toedoen van de gids die iets extra´s wilde verdienen is haar ticket verdwenen. Ze wilde boven nog een ticket kopen maar na erachter te komen dat je niet met Dollars kon betalen is ze boven op de berg mar weer omgedraaid en naar het stadje Aguas Calientes terug gegaan. Gelukkig was de tocht zelf erg mooi en ze heeft zelfs na lang aandringen met een beetje hulp van Ellen 50 Dollar terug gekregen.

Toen was het dan zover. Donderdagavond gedag tegen iedereen gezegd en de nachtbus naar Arequipa gepakt. ´s Ochtends om 6 uur in Arequipa alias ¨De Witte Stad¨ aangekomen. Na Linda ontmoet te hebben en wat te hebben gedronken zijn we een mooie wandeling door de stad gaan maken. Nog dezelfde avond hebben we samen met Linda en Lola de nachtbus naar Cobanaconde gepakt. Dat hadden we misshcien beter niet kunnen doen! Want na zo´n 2 uu rijden viel idereen opeens uit zijn stoel. De bus was van de weg afgereden en stond helemaal schuin, op het randje van omvallen en helemaal tot zijn assen in de modder. Na iedereen de bus uit te hebben gewinkeld gingen ze proberen om de bus weer op de weg te krijgen. Maar zoals gewoonlijk hier in Peru maakten ze het van kwaad tot erger! En aangezien we zover de bergen inzaten dat er geen telefoonbereik was konden we niets anders doen als wachten. Het was stervenskoud en we hadden geen warme kleren bij. En na dat we elkaar anderhalf uur lang in en kringetje warm hadden staan wrijven besloten we dat we toch echt iets moesten bedenken. Marja... wat kun je doen? We stonden midden in de nacht, midden in bergen, midden in de wind, midden in de kou, zonder jassen op een weg waar 1 keer in het half uur een vrachtwagentje voorbij kwam. Dus wat hebben we gedaan? We hebben een klein vrachtwagentje stil gehouden en zijn samen met een paar Peruanen achter in de laadbak (zonder dak) gaan zitten. Gelukkig had de chauffeur nog een dekentje dat we konden gebruiken. Je kan je indenken dat we ons net een paar vluchtelingen voelden. En om de reis met de vele bobbels en harde wind nog onaangenamer te maken reden we ook nog is dwars door de sneeuw. Na 3 uur rijden kwamen we eindelijk in het dorpje Chivay aan. En aangezien het hier de laatste carnavalsdag was werden we om half 7 ´s sochtends door de plaatselijke fanfare onthaald. Tsja we hebben de carnaval dan wel gemist maar je kan niet zeggen dat we hier stil zitten en niets meemaken!

Gelukkig zijn er in Chivay Hot Spings war we even bij konden komen van onze avonturen. ´s Middags hebben we de bus naar Cobanaconde gepakt en daar hebben we de nacht in ¨Hospedaje el Pastor¨ doorgebracht. Een prima hostal waar je voor 10 sol (2 euro 50) een prima kamer incl. eigen badkamer en een lekker ontbijtje krijgt. De volgende ochtend zijn we om 7 uur richting San Juan, de Colca Canyon in gelopen. Vanaf het eind van het dorpje was er een hond die ons maar bleef achtervolgen. Heel de dag is deze gratis gids, door ons gedoopt tot Lassie met ons meegelopen! Na zo´n 5 minuten in de canyon zegt Ellen: kijk wat leuk, een condor-standbeeld! Maar de woorden waren haar mond nog niet uit of het standbeeld beweegt opeens zijn hoofd. Op nog geen 20 m. afstand zat een gigantische condor van het zonnetje te genieten. Een prachtig gezicht! Verder die dag nog veel meer condors gezien. En na een fikse wandeling hebben we onder in de canyon in een soort bamboehut geslapen. Er was geen licht dus liepen we lekker ouderwets met kaarsjes rond. De volgende dag zijn Eshter, Linda en Ellen per ezel weer omhoog gegaan. Tsja, sommige mensen zijn nou eenmaal lui. Joep en Lola zijn te voet omhoog gegaan. Het diaree-spoor van 1 van ezels vertelde precies welke kant ze op moesten. In Cobanaconde hebben we de bus terug naar Arequipa gepakt en na nog 1 nachtje in ¨De Witte Stad¨ te hebben geslapen hebben we meteen de bus naar Puno gepakt. Onderweg kwamen door een stad genaamd Juliaca. En ver als we momenteel van huis zijn kwamen we hier warempel een oude Volvo 460 van transportbedrijf P. van de Maat uit Son tegen! We wisten dat die mannen internationaal reden maar dit zijn toch wel hele flinke afstanden! haha In Peru vinden ze overspuiten allemaal maar onzin, rijden met die handel! Esther en Lola zijn op dit moment nog even een bezoekje brengen aan de Islas Flotantes (drijvende eilanden) Dit is onze laatste dag in Peru. Vanmiddag gaan we naar La Paz, de hoofdstad van Bolivia.

Onze digitale afbeeldingen zijn wederom te vinden op:

http://picasaweb.google.nl/joepes

We zijn benieuwd wat de komende 5 weken ons te bieden hebben! Vol verwachting klopt ons hart!