Camino de la muerte, La Paz, BA, Sao Paulo, Iguaçu

Graag wil ik dit verhaal beginnen met een trieste mededeling: Tijdens het typen van het vorige verhaal heeft een anonieme internetter zich zonder toestemming ontfermd over de rugzak van het merk Eastpak die Joep toebehoorde. Kleine domper voor deze boef zal geweest zijn dat er enkel vieze was in de rugzak zat. Dus Joep is genoodzaakt de onderbroeken die hij nog heeft zo nu en dan binnenstebuiten te dragen.

Nadat Lola en Esther terug kwamen van de Islas Flotantes zijn we meteen met de bus richting La Paz, de hoofdstad van Bolivia gegaan. Een mooie rit langs het gigantische Titicacameer. In La Paz aangekomen hadden we een heel leuk hostal gevonden. Een oud herenhuis met allerlei grappige ouwe meubels en een mooie patio. We hadden grootse plannen in Bolivia maar door samenloop van omstandigheden zijn de meeste helaas niet doorgegaan. Zo wilden we dolgraag in Bolivia naar de jungle en de pampa´s (een soort moeras met veel krokodillen e.d.). Het enigste probleem was dat er dit jaar een dengue epidemie heerst. Dengue is een soort mug waar je ontzettend ziek van wordt als ze je steken. Ieder jaar rond het regenseizoen kom je ze tegen maar dit jaar was het extreem. Er waren allen al die week 70 mensen aan overleden! Dus uit veiligheidsoverwegingen hebben we dat maar van ons lijstje afgehaald. Ook wilden we in Bolivia naar de zoutmijnen gaan maar door heftige regenval raadde ze ons dit ook af... Maar gelukkig konden we wel de beruchte Camino de la Muerte (Weg des doods), de gevaarlijkste weg ter wereld befietsen. Deze weg is de enigste verbindingsweg tussen La Paz en Rurrenabaque, gebouwd door Pareguayaanse krijgsgevangenen. Er is plek voor 1 auto op de weg en daarna is er een klif van op plekken wel 500 meter diep. Tot en met vorig jaar werd de weg nog door gewoon verkeer gebruikt en jaarlijks vielen er zo´n 120 doden. Maar inmiddels is er een alternatieve weg gebouwd en wordt deze weg voornamelijk gebruikt door mountainbikers. En zo hebben Joep en Esther hebben samen met Lola en Linda ook aan moeten geloven. (Ellen had last van haar rug) Het was een prachtige tocht, dwars door de Boliviaanse bergen richting de jungle. Onderweg kwamen we nog langs een grote Narcoticacontrole, dit was namelijk de enigste weg van de jungle (waar veel coke wordt gemaakt) richting La Paz. Maar aangezien iedereen clean was mochten we zo doorfietsen. Na de vermoeiende fietstocht (alleen maar bergafwaarts maar het meeste zweet was angstzweet) en een kleine valpartij van Esther (gelukkig aan de goede kant van de weg) sloten we af bij een heerlijk zwembad met uitzicht op een prachtig groen dal. Het was een heel avontuur, maar we hebben het overleefd!

Na s´avonds in La Paz gezellig met zen allen een hapje te hebben gegeten, hebben we een uiterst gezellige fotoshoot in ondergoed gehouden in de hotelkamer. De volgende dag zijn we naar de heksenmarkt geweest. Hier verkopen ze onder andere gedroogde Lama-embryo´s. Als je zo´n Lama in je achtertuin begraafd dan wordt je rijk, gelukkig en heel vruchtbaar volgens de kenners. Dus bij deze willen we de heer J.T.J. ten Hove graag inlichten dat hij 31 maart, de dag dat hij verjaart een vrachtwagen van de Rendac op de Pijnhorst numero 3 kan verwachten!! Voor een gelukkig, rijk en vooral erg vruchtbaar leven! Na in La Paz afscheid te hebben genomen van Lola en Linda hebben we gezamenlijk de bus naar Santa Cruz gepakt. Santa Cruz lijkt wel een beetje op de drugshoofdstad van Bolivia. Bolivia is het armste land van heel Zuid-Amerika. Toch zagen we hier niks als Hummers, Ferrari´s en witte Jeep´s met geblindeerde ramen. Vanuit Santa Cruz hebben we het vliegtuig naar Buenos Aires, de hoofdstad van Argentinië gepakt. Buenos Aires is een ongelofelijk mooie en met haar 12 miljoen inwoners ook een hele grote stad die wel iets weg heeft van Parijs. Argentinië is sowieso het meest westerlijke land van Zuid-Amerika. In BA hebben we ons voornamelijk bezig gehouden met het tot diep in de nacht pakken van terrasjes en de stad bezichtigen. Op een van onze touren door de stad, in de wijk Puerto Madeira kwamen we echter wel iets heel vertrouwds tegen. Een groot reclamebord voor Bavaria! Natuurlijk zijn er bij de ontdekking van dit bord de nodige vreugdekreten gevallen en hebben we ons die avond vergrepen aan dit in Lieshout gebrouwen gerstenat. Heerlijk!

Die avond terug gekomen in ons hostal stond er een op het eerste gezicht normaal ogende man in de deuropening. Maar na hem gepasseerd te hebben hoorde we een een soort kreet en daarna een doffe dreun. De man was op de grond gevallen en lag te stuiptrekken. Zijn ogen trilde alle kanten op en het zag er angstaanjagend uit. Na hem met hulp van nog een andere jongen op bed te hebben gelegd begon hij bloed te hoesten. Dus wij met alle geweld iemand zoeken die een dokter kon bellen... Gelukkig kwam de eigenaresse van het hostal al snel en is er ook een dokter gekomen. De man bleek achteraf al 20 dagen zijn medicijnen niet te hebben geslikt.

Vanuit BA hebben we het vliegtuig naar Sao Paulo gepakt. Sao Paulo is met haar 29 miljoen inwoners de grootste stad van de wereld. (even ter vergelijking: Nederland heeft 17 miljoen inwoners). Zogezegd een walhalla voor de gemiddelde flatliefhebber, maar aangezien wij niet zo van de betonnen gebouwen zijn hadden we het al snel gezien. De mensen hier zijn heel Christelijk maar men houdt er een aparte religieuze smaak op na. Zo vinden ze het hier de normaalste zaak om boven op de kerk een gigantisch kruis van blauw fluoriserend neonlicht te planten. Serieus, de Mariahoutse kermis is er niks bij! Maar na al deze grote steden hadden we het wel weer even gehad met het stadsleven en hebben we de bus richint Foz do Iguaçu gepakt. Foz do Iguaçu ligt bij de grens met Argentinië, Paraguay en Brazilië, midden in een Nationaal Park. Hier op de grens bevindt zich een van de mooiste watervallen ter wererld. Ik zou er honderduit over kunnen praten maar de foto´s zeggen genoeg! Adembenemend!

Morgen gaan we een kijkje nemen bij de grootste stuwdam ter wereld. Deze kleine jongen is 8 km lang en levert 22% van alle stroom in Brazilië en 90% van Paraguay. Hierna pakken we de bus terug naar Sao Paulo om vanaf daar langs de kust omhoog te gaan naar Rio de Janeiro. We willen nog graag duiken en surfen. Dat kan erg goed langs de prachtige kustllijn van Brazilië.

Foto´s van onder andere de waterval staan weer op http://picasaweb.google.nl/joepes/sNZkJB#

Groeten uit het land van het voetbal, lekker weer en mooie vrouwen